Standardowe badania słuchu przeprowadzane są przez lekarzy specjalistów w celu szybkiego zdiagnozowania problemu, jaki u chorego pojawił się w narządzie słuchu i jego okolicy.
Udając się do lekarza laryngologa i otolaryngologa możemy spodziewać się badań subiektywnych (przeprowadzanych we współpracy z pacjentem) oraz obiektywnych (bez niej). Dzielimy je na badania progowe, określające najcichszy dźwięk możliwy do usłyszenia i nadprogowe, w odwrotnym kierunku. Badania obiektywne to tympanometria, otoemisja, badanie potencjałów słuchowych, oraz audiometria impedancyjna. Subiektywne to dział, który obejmuje audiometrię tonalną, wysokoczęstotliwościową, mowy i słowa, oraz test wyrównania głośności.
Przy diagnozowaniu rzadkich chorób narządu słuchu przeprowadza się dodatkowo bardziej skomplikowane badania takie jak elektrokochleografia, elektronystagmografia czy rezonans magnetyczny, które pomagają w diagnozowaniu takich chorób jak rzadki idiomatyczny wodniak błędnika, (tzw. choroba Meniere’a), na którą dziś choruje ledwie 50 na 100 000 osób.
Im szybciej zgłosimy się do lekarza i wykonamy niezbędne badania, tym większa szansa na to, że uda nam się skutecznie zwalczyć chorobę i odzyskać nadwerężony słuch. Niestety, postępująca dziś głuchota i stała utrata słuchu jest problem częstym, choć nie nagłaśnianym tak mocno, jak można by – dlatego jeśli zauważyłeś u siebie takie objawy jak:
wizyta u lekarza powinna być pierwszą czynnością, jaka zrobisz chwilę po symptomach. Częściowa utrata słuchu i jej szybkie leczenie ułatwi wybór odpowiedniego aparatu słuchowego.